In zijn werk, waarvan symbol sense misschien het bekendste onderdeel is, zijn zijn wiskundige achtergrond en ruime ervaring als docent duidelijk merkbaar. Een van zijn artikelen Symbol Sense: Informal Sense-making in Formal Mathematics is hier te vinden.
In zijn presentatie lag de focus op het geven van betekenis. Arcavi liet zien dat ook in het onderwijs algebra en meetkunde elkaar aan kunnen vullen, net zoals het in de geschiedenis van de wiskunde een enorme vooruitgang betekende toen deze twee velden samenkwamen.
Een van de voorbeelden in zijn presentatie was de oppervlakte van een trapezium. Door deze op twee manieren te bekijken krijgt de "formule" voor de oppervlakte ineens twee perspectieven. En juist die flexibele manier van kijken naar expressies is zo belangrijk bij het leren en het op een hoger plan tillen van de algebraïsche basisvaardigheden.
Je kunt de oppervlakte zien als de oppervlakte van een rechthoek met de breedte het gemiddelde van zijden a en b. Ook kun je het figuur verdubbelen en de kennis van de oppervlakte van een parallellogram gebruiken. Die oppervlakte is (a+b)h. Die oppervlakte is dan het dubbele van de gevraagde oppervlakte van het trapezium.
Daarna liet hij zien hoe hij kinderen met een meetkunde programma liet redeneren over een lineair en kwadratisch verband, zonder ze al met symbolen te laten werken. Hij gebruikte daarvoor een deel van de oppervlakte van een rechthoek en later een driehoek. Daarbij werd een grafiek getekend. Een mooi voorbeeld van het pas later gebruiken van symbolen. In een latere post zullen we hier nog wel verder op ingaan. Juist door situaties te creëren die tegen je eerste gevoel in te gaan, wist hij te verrassen, en dat ondersteund het leerproces.
Een zeer inspirerend verhaal dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten